Antalya'n?n Gözleri

[kardelen]

Antalya'n?n Gözleri

Yorgun, ç?kagelmi? göç yollar?ndan
uzatm?? Toroslar'a ?slak saçlar?n?,
turkuaz yata??ndan görüyor:
s?cak ve terli hala
Keyhüsrev'in, Attalos'un atlar?
geçiyor kald?r?mlar?ndan;
dalg?n deniz örtmü? ayaklar?n?.

Yaseminli ak?amlar y?ld?zlardan,
gece Akdenizli, tepede de?irmi bir ay
uzun bir çay olmu? tarih:
ak?yor surlar?ndan,
portakal kokusu sokaklardan
Pamfilya, Attalia, Antalya.

Kent görüyor:
ba?land?kça biz,
ba?land?kça böyle hayata;
a?larda hep deniz,
as?ld?kça küreklere; hep Antalya.

Ah bir bilseniz, bu nas?l bir dü?tür
nas?l bir yürektir ki, kanat?r avuçlar?n?,
bulutta bir adam, elinde mavi bir f?rça
turuncuya boyar ya?mur ku?lar?n?:
hep Antalya, hep Antalya...

Kent görüyor,
gözlerinde bilge bir gülümseyi?,
güne?le tar?yor ?slak saçlar?n?.

?erif Erginbay